Ślubne rozważania 4 - zapraszanie gości.

Cześć Dziewczyny!

Dziś post z serii ślubnych. Ja sama borykam się z totalnym brakiem kasy, związanym bezpośrednio z tym, że nikt nie chce dać mi pracy :D No dobra, zostało mi jeszcze na koniec kino, ulotki albo znalezienie jakiegoś alfonsa... Ale tak na serio - są tematy, które chciałoby się odwlec jak najdłużej, a trzeba mieć ustalone na już. Mowa zapraszaniu gości, a jeśli chodzi o tę kwestię, mogę Wam z czystym sercem polecić konkretnie TEN  post u maxcom, która prowadzi szalenie ciekawe serie postów ślubnych :) 

Istnieją schematy, które łatwo znaleźć w internecie i niektóre z nich naprawdę mogą być pomocne w niektórych przypadkach. Jednak każdy z nas jest inny i nie zawsze może dopasować się idealnie do danego szablonu wyznaczonego przez innego człowieka. Są kwestie sporne, są jakieś umowy, albo światopoglądy, które zawsze dzielą.

Ja chciałam poruszyć tylko cztery kwestie, w których albo spotykam się ze zdziwieniem, albo sama nie wiem co robić?

1. ZAPRASZANIE SĄSIADÓW

Wiecie, u mnie na weselu nie będzie sąsiadów :) Nie mamy tak bliskich "znajomych zza płotu" żeby dopisywać ich do listy gości naszego wielkiego przyjęcia. I ktoś może się obruszyć, że po co w ogóle sąsiad? Ja sama tego nie doświadczyłam, ale znajoma mamy, dajmy na to Pani Kalafiorowa mieszka w bloku a wyprowadziła się z mężem dawno temu spod Mazur. Z rodziną widuje się sporadycznie, na święta - ale za to z sąsiadką zakolegowała się na dobre i żyją prawie jak siostry. Czas wspólnie spędzony łączy czasem bardziej niż rzekome więzy krwi. I córka Pani Kalafiorowej na wesele zaprosi tą właśnie sąsiadkę, a jakiejśtam ciotki spod Mazur już nie - bo widziała ją raptem parę razy i nie utrzymuje większego kontaktu. I rozumiem to. 

Powiedziałam, że sąsiadów nie będzie. Będzie za to znajoma mamy, Pani Dobra ze swoją rodziną, która tak się wpasowała się do naszej rodziny, że jej dzieci są mi bliższe niż niejeden kuzyn i nie wyobrażam sobie bez nich świętować w ten Wielki Dzień.

2. ZAPRASZANIE DZIECI

Nie wiem jak u innych, ale w mojej rodzinie jest taka niepisana umowa w - owszem, rodziców zaprasza się z dziećmi, ale raczej mniejszych dzieci na imprezę się nie bierze. I mówiąc tu dzieci mam na myśli maluchy, takie do 5 lat. Takie dziecko, jeśli nie znajdzie kompana to najzwyczajniej na świecie szybko się znudzi. Trzeba będzie za nim gonić i szukać mu atrakcji. A mniejsze jeszcze zabawiać na rękach, położyć spać wcześniej. To ani dla niego dobre, bo maluch się zmęczy, ani dla rodziców, którzy nic się nie wybawią. Owszem, super jest mieć wspomnienia z wesela z maluchem, wspólne zdjęcia, ale coś za coś. Jeśli dziecko jest już bardziej samodzielne i będzie mieć towarzystwo - i ono ma możliwość fajnie się bawić. 

Co rodzina to zwyczaj. U mnie jeśli ktoś ma możliwość, bo impreza jest organizowana niedaleko od domu, to bierze dzieciaka na parę godzin, albo do północy, a potem odwozi do domu. Myślę, że to sprawa bardzo indywidualna. 

My na naszym weselu nie będziemy mieć dużo dzieci (takich w wieku 5-14) o ile w ogóle jakiś maluch się zjawi. Dlatego będą balony w razie "wu" ale nie przewidujemy żadnych atrakcji i chwała Bogu, nie trzeba myśleć o kolejnym wydatku :) 

Choć jeśli ktoś ma rodzinę bogatą w młodsze pokolenie i wie, że rodzina jest jak najbardziej za chodzeniem na wesela z dziećmi można wtedy pomyśleć o wodzirejach-opiekunkach, stoliku dla młodszych, stoliku ze słodyczami, pokoju do zabaw, specjalnych zabawach w trakcie wesela. Tu oglądałam tylko na płycie koleżanki jak przez około godzinę był czas dla dzieci i orkiestra grała kaczuchy, były zawody balonowe i taczki. Dzieci miały ubaw, a rodzice chwilę na pogaduchy, lub stali w kółku robiąc zdjęcia pociechom.

Jeśli orkiestra jest dogadana - taki program for Kids wplecie w plan całego wesela. Za inne rzeczy trzeba zapłacić...

3. ZAPRASZANIE ROZWIEDZIONYCH PAR

To chyba najtrudniejsze z decyzji. Nikt o tym nie chce mówić, samych zainteresowanych głupio pytać. Jak się zachować w takich sytuacjach? I u nas zdarzyło się, że najzwyczajniej Panu Łysemu z Panią Blond po prostu nie wyszło. Ale u mnie w rodzinie utrzymywało się kontakt i z jedną drugą stroną, których drogi się rozeszły. Na poprzednim weselu proszeni byli oboje - Pan Łysy ze swoją nową żoną, oraz Pani Blond z osobą towarzyszącą, jednak przyszła sama. Był płacz, wiele niemiłych sytuacji i zawistne spojrzenia. W takich przypadkach ani ja nic nie powiem, ani żaden poradnik nie doradzi nam w 100% jak zapraszać. Wszystko zależy od kontaktu, związania i przede wszystkim wyczucia sytuacji. Ja ani z Panią Blond ani z Panem Łysym kontaktu od tamtego czasu(4 lata) nie utrzymywałam. Nie odpowiadali na wiadomości ani kartki świąteczne - dla mnie sytuacja jasna - na liście gości ich nie znajdę.

4. ZAPRASZANIE RODZINY Z KTÓRĄ JESTEŚMY SKŁÓCENI

To jest dopiero temat rzeka! Pokłóciłaś się parę lat temu na śmierć z ciotką i do tej pory się nie odzywałyście. Nie jest to drobna kłótnia i nie wybaczysz jej do końca życia tego jak zbluzgała Ciebie, całą Twoją rodzinę i jeszcze uważa, że ....................... (w miejsce kropek wstaw to, co obraziłoby Cię najbardziej). Z jednej strony słyszysz głosy matki, że to najbliższa ciotka, że wypada się pogodzić w takim dniu. Z drugiej strony obrażona babcia nie chce jej widzieć na oczy i daje ultimatum, że jak ciotka zostanie zaproszona to ona na wesele NIE przyjdzie. Potem znów słyszysz, że należy dać wolną rękę rodzicom, bo to oni płacą, więc niech decydują.Wszystko to niestety zamiast pomóc - przeszkadza. Wiadomo, każdy ma swoje spojrzenie na sprawę. Jeden powie, że wyolbrzymia się problem, drugi, że to już nie rodzina. 

Ja sama mam takiego rodzynka i pojęcia nie mam zielonego co z tym zrobić.

Wiem jedno - zaproszę czy nie - tak, czy tak będzie źle.

Okropnie mnie interesuje co Wy o tym myślicie?

Oczywiście możecie się ze mną nie zgadzać, tak jak napisałam - co rodzina to zwyczaj i przekonania. Dlatego ogromnie proszę o Wasze przemyślenia, zwłaszcza w punkcie 4 :)

Buziaki!

PS. Na dole strony pojawił się mały dodatek odliczający dni do Wielkiego Dnia. Stworzony dzięki daisypath będzie teraz mi umilał wchodzenie na bloga ;)