Ślubne rozważania 8 - Osobiste stresy przedślubne.

Cześć Dziewczyny!

Dziś będzie strasznie... Chciałam opisać parę spraw, które już nie podchodzą pod "rozważania" ale osobiste strachy i stresy. Owszem, martwię się tym, że poplamię sobie suknię przed ceremonią, że się wywalę, że zaśpię, że z kasą będzie lipa, że coś pójdzie nie tak... Ale są rzeczy, które dręczą mnie szczególnie. Takie małe paranoje, które nasilają się wraz z upływem dni, które dzielą mnie od dwudziestego dnia września. Oto mała lista.

1. Dostanę okres.

Wiem, że dla wielu z Was może to nic, ale u mnie TEN dzień, to zły dzień... Zwykłyśmy nawet mawiać na filologii z przekąsem, że "the first day of period is the worst day of your life" . Ja podczas pierwszego dnia (a czasem i drugiego) jestem odłączona od rzeczywistości. Nie mogę się ruszać, nie myślę trzeźwo, ból przejmuje kontrolę nad wszystkim, nie wspominając o cudnym wyglądzie i skwaszonej miny cierpiętnika :) Na silnych przeciwbólowych daję rade, ale w efekcie jestem trochę przydżumiona. Dostaję dreszczy jak sobie pomyślę, że w tym ważnym dniu mogłaby przyjechać do mnie tak zwana Krwawa Ciocia i z nadzieją przeliczam dni, jak to może wypaść?

2. Dostanę pryszczycy.

To moja kolejna zmora - im więcej stresu, tym więcej pięknych, okazałych i bolących zmian na twarzy. Do tej pory jeszcze nie opanowałam sposobu, żeby zapobiec temu procederowi, umiem go minimalizować dzięki REO i Klindacinowi. Jednak są wypadki, kiedy żadne z nich niewiele może a należą do nich właśnie pełne stresu przedsięwzięcia. Mało było ważnych wydarzeń w mym życiu, które nie byłoby zwieńczonych zdjęciem z pięknymi wykwitami na twarzy...
Mam zamiar ograniczyć sól, majonez, czekoladę i ser żółty (wedle zaleceń pani dermatolog), ale nie wiem czy to wiele da :D
Jak sobie pomyślę o przedślubnym stresie to już się boje co mi wykwitnie na ryjku! Może któraś z Was ma podobny problem i nauczyła się z nim radzić? :)

3. Będę mieć Dzień Paszczaka.

Nie wiem, dlaczego tak zawsze jest, ale przed każdym ważniejszym wydarzeniem mam właśnie taki dzień. Pamiętacie Paszczaka z muminków? Choćby nie wiem jak zaczesał swoje cztery włosy na głowie i w co się ubrał - zawsze wyglądał źle... W naszym przypadku syndrom paszczaka objawia się tym, że cokolwiek byście ze sobą nie zrobiły - fryzura, mejkap, strój - i tak wyglądacie dziwnie. Inni może tego tak bardzo nie zauważają, ale WY TAK! Ja na przykład wyglądam jakoś tak, ni to popuchnięta, nie zszarzała na mordce, oczy jakieś takie zapadnięte, moje delikatnie zmarszczki nagle wyglądają jak u starej baby, włosy układają się nie w tą stronę co powinny... Zawsze wydawało mi się, że jest to efektem braku snu (które jest również nieodłącznym towarzyszem stresowych wydarzeń) jednak Dni Paszczaka zdarzają mi się ostatnio nader często, a ze spaniem problemów nie mam? Do Dnia Paszczaka zaliczają się też "Bad Hair Days" i wtedy żadna fryzura nie pomoże :(

4. O czymś zapomnę...

Lubię mieć wszystko pod kontrolą, przy czym nie spinam pośladów i nie lecę z wszystkim nie wiadomo jak do przodu. Pomimo tego, że całe wesele trzyma się kupy dzięki wielu listom, które są na bieżąco sprawdzane i modyfikowane - mam małego pietra, że czegoś zapomnę! 
Kolega na swoim weselu przechwalał się jak to nie było świetnie zorganizowane, że wszystko dopięte na ostatni guzik. Dopiero pod kościołem okazało się, że nie zapłacili organiście i księdzu, tamci się obrazili  i trzeba było im lecieć zapłacić i jeszcze prosić, żeby przyszli :D Ale była komedia! Boje się, żeby nie wypieronić takiej gafy!

Choć słyszałam, że bez niedociągnięć się nie obejdzie i trzeba być na to przygotowanym :)




5. Będę się rozpływać

Jestem bardzo uczuciowa, ale w momentach gdy faktycznie większość ludzi się unosi - ja pozostaję często niewzruszona. Albo tak mnie zje stres, że o łzach ani zimnym pocie nie ma mowy. Co innego gdyby w ten dzień akurat włączył mi się sentymentalizm. Wszystko spłynie, ja się upocę... I idź tu tak kobieto do ołtarza!

Moja hmm... tak ciocia idąc do ślubu była w salonie na makijażu. Wyszła z niego i makijaż spłynął, razem z tuszem :D Szybko dzwoniła żeby ktoś jej kupił tusz wodoodporny, sama zrobiła poprawki w domu ale stresu na pewno było co niemiara! I potem całe przyjęcie chodziła do toalety popatrzyć czy wszystko ok, poprawić to co ok nie było... EH!

Jest jeszcze wiele małych rzeczy, jak i moich wymyślnych teorii zamętu, jednak staram się je odganiać z głowy hen daleko, bo ileż człowiek może się denerwować?
Odliczacz na samym dole strony mówi mi, że czasu ubywa!
Czy jest coś na co powinnam jeszcze zwrócić uwagę???
Buziaki!